Pisałem ostatnio o tym, że Jarosław Kaczyński robi wszystko, aby zniechęcić do siebie własnych wyborców. Wyborców - zaznaczam, nie betonowy elektorat spod znaku Radia Maryja, ale ludzi, którzy świadomie oddawali głosy na PiS, widząc w tej partii siłę zdolną do przemian w Polsce. Ruch w kierunku Rydzyka traktowałem jako zagrywkę taktyczną, sojusz i koalicję z LPR jako nieuchronny wymóg sejmowej arytmetyki. Obecność na listach PiSu Sobeckich i Benderów była czymś co najmniej niesmacznym. Ale gdzieś musi być granica, za którą jest już tylko ściana. I wszystko wskazuje na to, że Jarosław Kaczyński biegnie ku tej ścianie, właściwie już jej dotyka nosem.
Pojawiły się informacje, że Kaczyński zapowiedział spotkanie z Jerzym Robertem Nowakiem, założycielem przyrydzkowego Ruchu Przełomu Narodowego, by omówić z nim przyszłą współpracę. Kim jest Nowak? To kolejny „wielki patriota” (tak samo jak taki jeden z Urugwaju), który za komuny pisał do „Polityki”, działał w reżimowym Stronnictwie Demokratycznym, ma epizod współpracy z SB oraz pracę w PRLowskiej dyplomacji. Wydał dziesiątki książek, w których, nieważne co by było w tytule, i tak chodzi o Żydów. Nie twierdzę, że jest antysemitą, bo go nie znam, ale skądś ta cała obsesja brać się musi. Wszystko zaś wskazuje na to, że Nowak ma apetyr na stanowisko "trzeciego bliźniaka", jak nazywano kiedyś Ludwika Dorna.
Wiele mówi się o potrzebie jedności na prawicy. Zgoda. Ale gdzieś, do pioruna, musi być granica przyzwoitość. Proszę mi wybaczyć, ale nie wyobrażam sobie, aby miał głosować na partię z Nowakami i Benderami w szeregach. Nigdy nie oddałem głosu na ugrupowanie odwołujące się do nacjonalizmu i ksenofobii. PiS jawił się jako normalna, chadecka partia. Skoro Jarosław Kaczyński chce sobie przerobić PiS na LPR bis – jego wola. Ale niech się nie zdziwi, gdy poparcie dla jego partii zejdzie do podobnego co w przypadku Ligii, poziomu.
